Ik zie steeds meer voordelen van China
18 Mei 2014 | China, Sanqi
Okay... Ik geef het toe... China is leuk!!!
Twijfelde ik in het begin daar nog aan? Jazeker, maar ik kan niet anders zeggen. De mensen zijn super vriendelijk (nee nátuurlijk niet allemaal) maar de meeste wel! Ze zijn behulpzaam maar durven geen engels te spreken. Na een tijdje komen ze los maar ze zijn moeilijk te verstaan omdat ze de R bijna niet kunnen zeggen. "Hi Shiley how ale you?" Hahaha dit begrijp je nog wel... Maar er zijn ook Chinezen die schudden gewoon hun hoofd en weigeren te communiceren.
Terwijl Henry keihard werkt beginnen Romy en ik aardig in te burgeren.
Namen we in het begin de taxi naar haar school nu na drie weken nemen deze stoere Chicks gewoon de bus...
En dat is best knap als je géén chinees kan lezen en spreken. Met handen, voeten een paar engels sprekende Chinezen en een mobiel kom je een hééél eind.
Het scheelt ook best wel veel geld.
De taxi kost 2 euro per rit en de bus maar 20 cent per persoon. 3,20 euro winst per dag.
Op iedere hoek van de straat heb je Mac Donalds, KFC, Burger King, Subway en nog veel meer.
Voor 1,50 euro koop je een Mac Chicken menu en voor 2 cent extra maken ze er een large menu van. Het fijne ervan is dat het precies hetzelfde smaakt als bij ons in Nederland.
Die kikkerbillen die laten we dus gewoon in de supermarkt liggen hè!
Romy mocht zaterdagmiddag mee met Miguel en Mary naar een super chique Manege, The Camelot Riding Resort & Country Club. Het is een door 5 miljoinairs opgezet complex met zwembad, hotelkamers en een mooi restaurant en prachtige paarden.
Romy mocht daar lekker rijden en knuffelen met haar favoriete diersoort.
Henry en ik konden helaas niet mee maar daar had Henry wel iets op bedacht!
Wij gaan een lekkere voetmassage nemen in het Pullman Hotel!
Nou dat klinkt goed en het zit bij ons in de straat dus lopen maar....
Er waren verschillende kamers met meerdere stoelen naast elkaar. En we mochten plaatsnemen in van die grote luie stoelen met voetenbank.
Onder de voetenbank zit een wasbak die men vol laat lopen met water nadat ze er een plasticzak in hebben gedaan.
Toen wij goed en wel onderuitgezakt in de stoel lagen wees mijn masseuse wees naar de voetenbank.
Hè, moet ik dáárop gaan zitten????
Ze knikte ja en ik nam met moeite plaats op de harde voetenbank.
Henry moest natuurlijk hetzelfde doen.
De dames kwamen achter ons staan en we kregen een warme handdoek in onze nek. Ineens begonnen ze onze schouders te masseren, nou ja masseren!!!!!
Au, au, au, Jezus nu gaat ze met het puntje van d'r elleboog in m'n nekspier.... Mijn god dat doet pijn zeg...
De marteling ging maar door, zelfs met d'r knie in mijn rug.
Ik keek een paar keer stiekum naar achteren om er zeker van te zijn dat het nog steeds dezelfde kleine Chinese dame was die mij aan het masseren was want het voelde telkens alsof er een grote gorilla in mijn rug stond te beuken...
Met een klein piepstemmetje vroeg ik aan Henry; "Weet je zeker dat we een voetmassage krijgen want dit is echt iets anders hoor?"
Hen keek mij schuin door spleetoogjes aan (hij leek de massage wel te waarderen) en zei; "probeer er nou effe van te genieten joh, wacht maar gewoon af".
Opeens was het klaar en maande de vrouw ons weer plaats te nemen in de luie stoel.
De dames kwamen nu achter ons staan en begonnen onze hoofden te masseren.
Aaaaaaaahhhhhh héérlijk, voorhoofd, wenkbrauwen, ogen, slapen, zijkant hoofd, achterkant hoofd, nek, nek, nek, hè wat is dat, blijf van mijn schouders af!!!!
Hierna kregen we een heerlijke voetreflex massage. Die ken ik van mijn moeder die ook voetreflexmassages doet. Onze armen en handen werden gemasseerd en ruim anderhalf uur later waren de dames klaar.
Dit alles voor nog geen tientje per persoon.
Loom keek ik Henry aan en zei; "Hen, kunnen we deze dames niet mee nemen naar Nederland?"
Wat een luxe, morgen wil ik weer!!!!
Twijfelde ik in het begin daar nog aan? Jazeker, maar ik kan niet anders zeggen. De mensen zijn super vriendelijk (nee nátuurlijk niet allemaal) maar de meeste wel! Ze zijn behulpzaam maar durven geen engels te spreken. Na een tijdje komen ze los maar ze zijn moeilijk te verstaan omdat ze de R bijna niet kunnen zeggen. "Hi Shiley how ale you?" Hahaha dit begrijp je nog wel... Maar er zijn ook Chinezen die schudden gewoon hun hoofd en weigeren te communiceren.
Terwijl Henry keihard werkt beginnen Romy en ik aardig in te burgeren.
Namen we in het begin de taxi naar haar school nu na drie weken nemen deze stoere Chicks gewoon de bus...
En dat is best knap als je géén chinees kan lezen en spreken. Met handen, voeten een paar engels sprekende Chinezen en een mobiel kom je een hééél eind.
Het scheelt ook best wel veel geld.
De taxi kost 2 euro per rit en de bus maar 20 cent per persoon. 3,20 euro winst per dag.
Op iedere hoek van de straat heb je Mac Donalds, KFC, Burger King, Subway en nog veel meer.
Voor 1,50 euro koop je een Mac Chicken menu en voor 2 cent extra maken ze er een large menu van. Het fijne ervan is dat het precies hetzelfde smaakt als bij ons in Nederland.
Die kikkerbillen die laten we dus gewoon in de supermarkt liggen hè!
Romy mocht zaterdagmiddag mee met Miguel en Mary naar een super chique Manege, The Camelot Riding Resort & Country Club. Het is een door 5 miljoinairs opgezet complex met zwembad, hotelkamers en een mooi restaurant en prachtige paarden.
Romy mocht daar lekker rijden en knuffelen met haar favoriete diersoort.
Henry en ik konden helaas niet mee maar daar had Henry wel iets op bedacht!
Wij gaan een lekkere voetmassage nemen in het Pullman Hotel!
Nou dat klinkt goed en het zit bij ons in de straat dus lopen maar....
Er waren verschillende kamers met meerdere stoelen naast elkaar. En we mochten plaatsnemen in van die grote luie stoelen met voetenbank.
Onder de voetenbank zit een wasbak die men vol laat lopen met water nadat ze er een plasticzak in hebben gedaan.
Toen wij goed en wel onderuitgezakt in de stoel lagen wees mijn masseuse wees naar de voetenbank.
Hè, moet ik dáárop gaan zitten????
Ze knikte ja en ik nam met moeite plaats op de harde voetenbank.
Henry moest natuurlijk hetzelfde doen.
De dames kwamen achter ons staan en we kregen een warme handdoek in onze nek. Ineens begonnen ze onze schouders te masseren, nou ja masseren!!!!!
Au, au, au, Jezus nu gaat ze met het puntje van d'r elleboog in m'n nekspier.... Mijn god dat doet pijn zeg...
De marteling ging maar door, zelfs met d'r knie in mijn rug.
Ik keek een paar keer stiekum naar achteren om er zeker van te zijn dat het nog steeds dezelfde kleine Chinese dame was die mij aan het masseren was want het voelde telkens alsof er een grote gorilla in mijn rug stond te beuken...
Met een klein piepstemmetje vroeg ik aan Henry; "Weet je zeker dat we een voetmassage krijgen want dit is echt iets anders hoor?"
Hen keek mij schuin door spleetoogjes aan (hij leek de massage wel te waarderen) en zei; "probeer er nou effe van te genieten joh, wacht maar gewoon af".
Opeens was het klaar en maande de vrouw ons weer plaats te nemen in de luie stoel.
De dames kwamen nu achter ons staan en begonnen onze hoofden te masseren.
Aaaaaaaahhhhhh héérlijk, voorhoofd, wenkbrauwen, ogen, slapen, zijkant hoofd, achterkant hoofd, nek, nek, nek, hè wat is dat, blijf van mijn schouders af!!!!
Hierna kregen we een heerlijke voetreflex massage. Die ken ik van mijn moeder die ook voetreflexmassages doet. Onze armen en handen werden gemasseerd en ruim anderhalf uur later waren de dames klaar.
Dit alles voor nog geen tientje per persoon.
Loom keek ik Henry aan en zei; "Hen, kunnen we deze dames niet mee nemen naar Nederland?"
Wat een luxe, morgen wil ik weer!!!!
-
22 Mei 2014 - 12:31
José En André:
Haha geweldig hoe je het weer opschrijft, enne neem er voor ons dan ook twee meer Shirley! :-)
Liefs van ons XX -
23 Mei 2014 - 20:47
Claudia:
Wil ook wel delen met zo'n masseuse. Kan ze ook koken?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley